Zaterdag was het dan eindelijk zover. Mijn eerste deelname aan een 1/24 SLP slotcar toernooi - met als locatie
Speedway Reken in Duitsland - werd waarheid.
De Speedway in Reken is in een grote loods opgebouwd. De 39 meter lange, zes sporige houten baan ziet er zeer verzorgd uit. Aan details als pitstop-plaatsen, ruimte voor de coureurs en een indrukwekkend tijdregistratiesysteem is te zien dat veel aandacht aan deze Rennbahn is besteed.
Het circuit is voorzien van twee S-bochten, een ruime en een vrij listige vlak voor start/finish. De ruime kuipbocht kan volgas worden genomen, hetgeen vooral in het begin behoorlijk wennen is, maar het geeft wel een enorme kick. Met het mooie glooiende 'asfalt' is de Speedway niet alleen een lust voor het oog, maar ook een fantastische ervaring om op te rijden.
Om te wennen aan de baan en de slotcars werd 's middags eerst flink getraind. Zoals bij elke clubbaan, is het van belang om alle sporen zo goed mogelijk in de vingers zien te krijgen.
Der Wolfgang nam zijn taak als keurmeester zeer serieus, waardoor Max toch nog een aantal malen last-minut adjustments mocht verrichten.
Gelukkig kwam mijn rode kat zonder problemen door de technische keuring, zodat deze in het Parc Fermé met stickervel en al op de qualifying kon wachten.
Deze solo raceminuut voor de snelste ronde op baan vier vond ik nog wel tegenvallen, waardoor ik uiteindelijk werd ingedeeld in de tweede groep. Van de Nederlandse equipe eindigde Michel ook in deze pool, maar wisten Ferry en Max zich bij de beste vier te plaatsen. Saillant detail was dat Max dit in twee ronden wist te bewerkstelligen met een strakke 6.0 - de allersnelste rondetijd - op de klok.
De strijd in de tweede groep ging vooral tussen Michel en ondergetekende en met de Toyota als extra hindernisauto kregen wij met bijzondere omstandigheden tijdens het racen te maken. Het kwam onze concentratie niet ten goede, maar gelukkig kwamen we zonder al teveel kleerscheuren door deze race.
In de andere groep bleef men veel meer in het slot en uiteindelijk werden daar de echte afstanden afgelegd. Klaus bleef ik echter wel voor met in totaal vijf ronden, waardoor ik toch als vierde in het eindklassement wist te eindigen. Max gaf klop aan alles en iedereen en Ferry reed een hele knappe race, waardoor hij Wolfgang naar een derde plaats degradeerde. Ferry had vóór de race al verkondigd aspiraties te hebben voor het podium en voegde ook de daad bij het woord. Dat deed de nummer drie toch wel een beetje pijn.
De avondrace werd met zeven coureurs uitgevochten, waarbij gekozen werd voor een roulatiesysteem. Op deze manier waren alle zes sporen continu in gebruik.
Tijdens deze race laaide de strijd echt op. Klaus had het op mijn vierde plek voorzien en was uit op revenge. Het leek mij juist leuk om tijdens mijn Rookie race als derde te eindigen. Max wilde cout que cout zijn eerste plaats behouden.
Tussen de heats door werden snel de slepers 'opgefrist' en de banden schoongemaakt. Na deze minuut, ingesteld om de eigen slotcar in het juiste slot te plaatsen, werd het gas er weer vol opgegooid.
De
ex-sloper van Ferry ging als de brandweer en hij wist zijn Jaguar heat na heat in het slot te houden. De twee gram extra secondelijm in de neus had waarschijnlijk zelfs positieve invloed op de slotvastheid van deze #2 Silk Cut.
Hoewel Michel ook behoorlijk goed meekwam met zijn gele Playboy Jaguar, nekte baan 1 hem aan het einde van de race. De hairpin lag de slotcar niet zo goed en als je daar dan een keer of acht rechtdoor gaat en daardoor als sanctie acht maal zeven seconde geen prik krijgt van de wedstrijdleiding, dan kost je dat posities.
Tijdens de gehele race waren Klaus en ik in gevecht met elkaar en hoewel hij met zijn Sauber Mercedes snellere rondetijden wist te noteren, klapte hij ook vaker uit de baan. Na een spannende strijd, trok ik gelukkig aan het langste eind en behaalde wederom een vierde plaats. Max grootste probleem tijdens de race was het lappen van al die tegenstanders, maar die eerste plek was van hem. Ferry wist wederom een podiumplaats te behalen, chapeau !
Toch lag je uiteindelijk maar twee ronden op me voor Ferry, volgende keer .....? Volgende keer hoop ik verder te zijn met mijn inmiddels twee Porsche Revell kappen. De races zorgden voor adrenaline, de baan reed fantastisch en onze Duitse gastheren waren buitengewoon vriendelijk. Herzlichen dank und bis nächstem Treffen in Reken.
Bovenstaand beeld is het enige dat de gemiddelde èn bovengemiddelde slotracer zal zien in competitie met Gerard. Dit geldt binnenkort dus ook voor Frank103, dus Frank, je bent alvast gewaarschuwd.
Gerard had een tijdje geleden aangegeven weer een gooi te willen doen naar een goede positie in één van de ranglisten van Circuitpark Le Grenier. Het wachten was op de upgrade van het circuit, maar donderdagavond was het dan zover. Dat Gerard kan racen heb ik geweten, de snelle tijden vlogen me om de oren.
Om er een beetje in te komen - uiteindelijk was het ruim een jaar geleden dat hij Circuitpark Le Grenier had aangedaan - werden eerst de Fly Porsches 934 op de baan gezet. Het zijn één van de weinige Fly's die rechtstreeks uit de doos goed rijden, dus dat was meteen big fun.
Het ging er onmiddelijk hard aan toe. Zoals gebruikelijk bij gastrijders wordt tevens de scenery in de Goodwood Chicane aan barrels gereden, maar ditmaal kwam ook de 'strong arm of the law' met gillende sirenes en zwaailichten in actie. Gerard is meer van de magneetloze slotcars, dus al snel werden de eerste Mèganes over het circuit gejaagd. Met de zelfgebouwde Bburago Mègane kon ik hem nog redelijk bijhouden, maar met het tevoorschijn halen van de Ninco Moslers begon het echte werk.
Gerard had reden genoeg tot lachen. Met zijn Prorace getunede Ninco Mosler MT 900 R Calidona wist hij al snel een plaats in de top 10 magneetloze slotcars te veroveren. Na een extra bandenbewerking - gelukkig ditmaal geen Channel No.5 - en nog wat meer Fingerspitzengefühl, kon hij er zelfs een 7.548 uit persen.
Uiteraard had Gerard nog meer Moslers in zijn koffer en met de mededeling dat de Gulf Mosler geheel standaard maar magneetloos op de baan stond, vloog hij wederom in de top 10 ranglijst. Ditmaal echter bleef de DS-200 tijdwaarneming ronde na ronde piepen ter kennisgeving dat wederom de tijd was aangescherpt. Nadat al het rubber van de velgen was gereden en de rook opgetrokken, bleek de Ninco Mosler Gulf zich in de top 3 te hebben genesteld met een supersnelle 7.369.
Helaas, de Ninco Mègane Trophy Bburago moet hierdoor het veld ruimen en ook HenkG's tijd met zijn Ninco Mosler Kenmore is buiten de top 10 komen te vallen. Sowieso reden genoeg voor mijzelf weer eens meer aandacht aan deze top 10 voor magneetloze slotcars te besteden. Gastrijders blijven natuurlijk ook altijd welkom een gooi te doen naar een plek in deze 'hall of fame'. Het resultaat van het Gait's bezoek is inmiddels in de bewuste top 10 te bewonderen.
Met het vooruitzicht dat ik vanaf komend najaar met eerder genoemde 
Ferry hield er een defensieve rijstijl op na, maar probeerde toch acceptabele rondetijden op zijn naam te krijgen. Uiteraard was ik ook druk doende alles uit mijn rode SLP-kat te persen, zodat ik wel eens in de boarding belandde. Zuinig als Ferry met de Toyota was, wist hij op die momenten net op tijd zijn pronkstuk tot stilstand te brengen. Het scheelde soms millimeters, maar de oplettendheid voorkwam schade en tranen.
Dat kon niet gezegd worden van de #2 Silk Cut Jaguar. Na de vele uren reparatie- en lapwerk door Max en ook nog 
De rondetijden waren doorgaans wel erg scherp en Ferry en ik scheelden elkaar regelmatig slechts een paar duizendste. Later op de avond doken we zelfs geregeld onder de 7.4 seconde. En Max? Die wist binnen een paar ronden 7.115 op het scherm te toveren. Daar is geen kruit tegen gewassen.
Typisch beeld van een dergelijke trainingsavond. Max is achter zijn buro de slotcars aan het prepareren. Op de voorgrond zitten de coureurs, in dit geval Ferry, het sleutelwerk van Max te beoordelen of beter gezegd, te genieten van de afstelling van de slotcar.
De Toyota ontbrak het duidelijk aan een goede set-up. De geel/zwarte taka-Q had al wel de nodige race ervaring, dat was aan het soepele geluid van de tandwielen goed te horen. Het bochtenwerk liet toch wel te wensen over en na een aantal goede 'reddingspogingen', klapte Ferry met het kado van zijn vrouw over de boarding en kon hij de vier stukken van de grond bijeen rapen. Ik ben heel benieuwd hoe je dit thuis hebt weten te brengen.
Aan het einde van de avond werden nog een schaal 1/32 Slot It Ferrari en Rothmans Porsche op de baan gezet. Dat de Rothmans 962c een snelle jongen is, daar had ik al wel een vermoeden van. Als echter vergeten wordt de trafo terug te draaien en derhalve de kleine Slot It 19Volt voor zijn kiezen krijgt, dan gaat zo'n Porsche volgas wel héél erg hard over het lange rechte stuk. Ook die klapper was heftig, maar gelukkig hebben deze schaal slotcars iets meer incasseringsvermogen. Het was weer een leerzame avond en ik kijk uit naar de komende racedag in Reken.
kan ik het handwarm maken van de verf ook van harte aanbevelen. Door de bus circa vijftien minuten in warm tot heet water te plaatsen, komt de verf veel fijner uit de spuitmond.
Bij dit project had ik gegokt op de volgorde 'carrosserie op kleur maken' en dan 'model in elkaar bouwen'. Helaas zijn - als gevolg hiervan - op een aantal plaatsen lijmresten achtergebleven. Gezien de voorspelling dat minstens één kap per seizoen in tweeën zou gaan en ik de omgekeerde volgorde ook wilde uitproberen, werd al snel een tweede Revell Porsche bouwdoos aangeschaft.
Na het monteren van de achterspoiler bij dit laatste ongespoten model, ben ik bij 
De rode Motip spuitbus was snel gehaald (de blanke lak is van ditzelfde merk) en de spuitcabine kon wederom in gebruik worden genomen. Dat achteraf bleek dat de witte tegels achter de kranten oranje/rood waren gekleurd, mocht de pret niet drukken. Met twee gekleurde Porsche kappen kunnen we weer verder in het bouwproces.
Toch kon ik met deze Parma nooit echt lekker uit de voeten. De Parma was helaas om elektrotechnische redenen niet aan te sluiten op mijn Scalextric Classic/Sport baan, dus thuis testen was niet mogelijk. Op HenkG's TwentTrack en bij Speedtrack in Kampen heb ik de regelaar wel eens ingeplugd, maar ook daar was de inzet nooit succesvol.
RaceJan bleek de bouwer van de Parma te zijn en nadat ik hem het probleem had voorgelegd, bood hij aan - in het kader van de after sales en niet te vergeten de hobby - de bewuste Parma eens goed na te kijken. Na het opsturen van de Parma gingen diverse ideeën via de mail over tafel om Circuitpark Le Grenier geschikt te maken voor alle soorten regelaars. Een beetje 'bakken en braden', zoals Jan het noemde, aan het Scalextric aansluitstuk mocht het probleem niet zijn.
Waarom dan niet meteen investeren in regelbare voedingen? Ik had deze aanpassing al wel voor dit jaar op de nominatie staan, dus vooruit maar met de geit. Oh ja, die DS-Stop&Go box stond nog stof te vangen in de kast, eigenlijk wel handig die nu in het tijdwaarnemingssysteem te integreren. Uiteindelijk werd het een dermate spektakel, dat Jan het raadzaam vond het hele zaakje, naast voor te bereiden, te komen installeren.
Een slotracegoeroe als RaceJan over de vloer krijgen is sowieso al een hele eer, dus een datum voor de verbouwing was snel geprikt. Naast alle aangekochte materialen en zijn eigen gereedschap had Jan ook nog een groot deel van zijn slotcarcollectie bij zich. De Porsches gingen dus al vrij snel op de gevoelige digitale plaat als bewijs dat ze op Le Grenier waren geweest.
De rode Porsche 956KH en de lichtblauwe Jaguar XJR-9 zijn opgebouwd volgens het 
Op het moment dat één spoor vreemde trekken begon te vertonen, werd prompt de Stop&Go box geheel gedemonteerd en toen bleek dat deze in orde was, ging de DS-200 race computer uit elkaar. Het is een bijzondere ervaring deze kastjes van binnen te kunnen bekijken. Na veel gesleutel, gesoldeer- en aansluitwerk, kon dan zowaar het licht op groen.
Het was nog best lastig de juiste slotcar uit de collectie van Jan te vinden voor het benodigde testwerk, aangezien Scalextric Classic nu eenmaal niet diep genoeg is voor het gemiddelde Slot It schoentje.
De beide sporen functioneerden op zich naar behoren, maar hier kwam toch het perfectionisme van Jan boven drijven. Een deel van het circuit was al wel 
Alles bij elkaar genomen was het voor Circuitpark Le Grenier een behoorlijke elektrotechnische ingreep, maar tevens een enorme vooruitgang. Elk slot beschikt over een regelbare voeding, vele soorten regelaars kunnen in de XLR-plug worden geklikt en het tijdwaarnemingssysteem is uitgebreid met de DS Stop&Go box.
Oh ja, van die Parma regelaar bleek de rempot defect te zijn, hetgeen voor Jan een klein werk was te repareren. De gevolgen waren uiteindelijk ietsje groter, maar ik ben er zéér content mee. Thanx Jan!
De kortgeleden aangeschafte 
Van de doorgewinterde Scaleracers kreeg ik de tip zo min mogelijk moeite te doen aan uiterlijke decoratie. Dat zal allemaal wel, maar het blijft mijn eerste 1/24 Porsche slotcar, dus mag er straks ook wel iets moois op de baan komen te staan. Door schade en schande worden we wijs.
Op deze tweede trainingsavond werd beduidend 
Ik kon uiteindelijk zelfs een hoge 7,3 noteren en Ferry zat daar krap onder. Dat Max met links, twee vingers in de neus en geblinddoekt binnen een paar ronden daar toch twee tienden onder wist te duiken, vergeten we liever weer snel. Na een dikke 500 ronden op 'Rob's Raceway' bleek het alweer ruim na middernacht, dus werd het de hoogste tijd huiswaarts te keren. Met de rode Jaguar zal ik de strijd aangaan tijdens het toernooi in Reken. Ik ben mijn latent aanwezige Duitse vocabulair al aan het ophalen.